armónica

armónica
s f
1 Instrumento musical que consiste en una pequeña caja plana, de madera, metal o plástico, provista de una serie de orificios que la atraviesan y en los cuales se encuentran unas lengüetas metálicas; las notas se obtienen soplando o aspirando en los orificios para hacer vibrar las lengüetas: "Bob Dylan salió al escenario con su guitarra y una armónica" 2Instrumento musical formado por una sucesión de copas de cristal fijas concéntricamente en un eje horizontal que, al hacerse girar por medio de un pedal, las hace pasar por un recipiente de agua donde se humedecen; para obtener las notas se roza suavemente el borde de las copas con los dedos; una variedad de este instrumento está provista de un teclado que roza las copas: "La armónica de cristal fue inventada por Benjamín Franklin en 1763"
3 Instrumento musical, parecido a la marimba, que consiste en una serie de barras de madera o de metal, piedra, etc, afinadas en distintos tonos.

Diccionario del español usual en México par Luis Fernando Lara. . 2013.

Игры ⚽ Поможем написать курсовую

Mira otros diccionarios:

  • Armónica — Tesitura Para una armónica cromática de 16 agujeros, desde el Do (C) bajo de la octava central, hasta el Re por encima del Do5, algo más de 4 octavas …   Wikipedia Español

  • armonică — ARMÓNICĂ, armonici, s.f. Acordeon de dimensiuni mai reduse, acţionat prin intermediul butoanelor; (reg.) armonie2. ♢ expr. A (se) face armonică = a (se) turti. ♦ Armonică (de gură) = muzicuţă (de gură). – Din germ. [Zieh]harmonika, it. armonica.… …   Dicționar Român

  • armónica — sustantivo femenino 1. Instrumento musical de viento de forma rectangular, con una serie de orificios con lengüetas, que se toca soplando o aspirando: Juan se lleva siempre la armónica a las acampadas …   Diccionario Salamanca de la Lengua Española

  • armónica — f. ☛ V. armónico …   Diccionario de la lengua española

  • Armónica — ► sustantivo femenino MÚSICA Instrumento musical de viento, pequeño, plano y rectangular que consta de una serie de orificios con lengüetas, que se hace sonar soplando o aspirando por dichos orificios. * * * armónica f. Instrumento musical de… …   Enciclopedia Universal

  • armonica — ar·mò·ni·ca s.f. 1. CO armonica a bocca 2a. TS mus. strumento idiofono a frizione ideato da B. Franklin nel 1761, che si suona sfregando con le dita inumidite una serie di coppe di cristallo emisferiche poste una dentro l altra e ruotanti su un… …   Dizionario italiano

  • armónica — {{#}}{{LM A03343}}{{〓}} {{[}}armónica{{]}} ‹ar·mó·ni·ca› {{《}}▍ s.f.{{》}} Véase {{A03344}}{{上}}armónico, armónica{{下}} …   Diccionario de uso del español actual con sinónimos y antónimos

  • armonica — {{hw}}{{armonica}}{{/hw}}s. f. (mus.) Strumento formato di globi o lame di vetro, di bicchieri o sottocoppe, di verghe di legno o metalliche, in voga spec. nel XVIII sec. | Armonica a bocca, strumento popolare formato da una scatola forata,… …   Enciclopedia di italiano

  • armónica — s. metralleta. ❙ «La armónica dice ella a la metralleta...» Cristóbal Zaragoza, Y Dios en la última playa …   Diccionario del Argot "El Sohez"

  • Armónica de cristal — Saltar a navegación, búsqueda Armónica de cristal La armónica de cristal es un instrumento idiófono mejorado por Benjamin Franklin en 1762, después de ver en Cambridge, Inglaterra, un concierto de copas de vino llenas de agua tocadas por Edmund… …   Wikipedia Español

Compartir el artículo y extractos

Link directo
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”